цука́т, -у, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Зацукраваны плод (звычайна цытрусавы) або яго скурка.

Торт з цукатамі.

|| прым. цука́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заву́сеніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Задраная скурка каля пазногця.

Пазногці ў завусеніцах.

2. Востры выступ на паверхні металу (спец.).

Дэталь з завусеніцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плява́, ‑ы, ж.

Вельмі тонкая скурка, тканка ў жывёльным або раслінным арганізме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rind [raɪnd] n.

1. кара́ (дрэва)

2. ску́рка (плода)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цэ́дра, -ы, ж.

Верхні слой скуркі пладоў цытрусавых, а таксама іх высушаная скурка, якая ў патоўчаным выглядзе ўжываецца як вострая прыправа.

Лімонная ц.

|| прым. цэ́дравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шку́рка

1. шку́рка, -кі ж.;

бе́личьи шку́рки вавёркавыя шку́ркі;

2. (кожура) ску́рка, -кі ж.;

шку́рка я́блока ску́рка я́блыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кажуры́на, ‑ы, ж.

Разм.

1. Кусок аўчыны.

2. Тоўстая скурка на чым‑н. (яблыку, бульбе і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалупі́на, -ы, ж.

1. Вонкавая мяккая прыродная абалонка (плода, бульбы і пад.); скурка.

Абдзерці шалупіну з бульбіны.

2. мн. -ы, -пін. Адходы пасля ачысткі пладоў, бульбы.

Збіраць шалупіны на корм свінням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Zitrónenschale

f -, -n лімо́нная ску́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

husk​1 [hʌsk] n. шалупі́нне; шкарлу́піна; ску́рка;

rice in the husk неачы́шчаны рыс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)