casket [ˈkɑ:skɪt] n.

1. шкату́лка; куфэ́рак; скры́начка

2. AmE труна́, дамаві́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jack-in-the-box [ˈdʒækɪnðəbɒks] n. ца́цка-скры́начка, з яко́й выска́квае фігу́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

банбанье́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Уст. Прыгожа аздобленая скрыначка для цукерак.

[Фр. bonbonnière.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкату́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая скрыначка з вечкам для захоўвання дробных рэчаў.

○

Музычная шкатулка — механічны завадны музычны інструмент у выглядзе скрыначкі, з якой гучыць якая-н. мелодыя.

|| прым. шкату́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ларе́ц м. куфэ́рак, -рка м.; скры́начка, -кі ж.; шкату́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.

Ссыпаць манеты ў скарбонку.

2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).

|| прым. скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

С. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іго́лачнік м. Nádelbüchse f -, -n (скрыначка); Nádelkissen m -s, - (падушачка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кудэ́лык ’скрыначка’ (Бяльк., Яруш.). Да пудэлка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

флако́н, ‑а, м.

Невялікая бутэлечка, пераважна для духоў. Жонка ўсміхнулася. Падала флакон з парфумаю «Лілія». Баранавых. Каля.. [мальберта], на зямлі, была расчынена скрыначка з фарбамі, флаконамі. Ракітны.

[Фр. flacon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pillbox

[ˈpɪlbɑ:ks]

n.

1) скры́начка на пілю́лі або́ табле́ткі

2) Milit. дот -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)