скачкі на лыжах з трампліна

т. 14, с. 451

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ска́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ска́чка ска́чкі
Р. ска́чкі ска́чак
Д. ска́чцы ска́чкам
В. ска́чку ска́чкі
Т. ска́чкай
ска́чкаю		 ска́чкамі
М. ска́чцы ска́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

скакавы́ гл. скачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скачо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. скачо́к скачкі́
Р. скачка́ скачко́ў
Д. скачку́ скачка́м
В. скачо́к скачкі́
Т. скачко́м скачка́мі
М. скачку́ скачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фрыста́йл, -а, м.

Від гарналыжнага спорту, які спалучае хуткасны спуск на лыжах і скачкі з трампліна з элементамі акрабатыкі.

Захапляцца фрыстайлам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыси́стый рысі́сты;

рыси́стые бега́ рысі́стыя ска́чкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Хуткая язда на кані; хуткі бег каня. На Міхаліне былі нагавіцы і дзве паласы з шатландкі, што ўтваралі нібы сукенку. Сапраўдны строй для скачкі не на жыццё, а на смерць, на злом галавы. Караткевіч.

2. звычайна мн. (ска́чкі, ‑чак). Спаборніцтвы на верхавых конях. Скачкі з перашкодамі. □ Ці помніце вы, як апісаны ў рамане [«Анна Карэніна»] скачкі? Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кенгуру́, нескл., м.

Аўстралійскае сумчатае млекакормячае з доўгімі заднімі і кароткімі пярэднімі нагамі, якое перамяшчаецца скачкамі.

|| прым. кенгуро́вы, -ая, -ае і кенгуры́ны, -ая, -ае.

Кенгурыныя скачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парашуты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які робіць скачкі з парашутам.

|| ж. парашуты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. парашуты́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стыпль-чэ́з, ‑а, м.

У спорце — бег або скачкі на хуткасць з перашкодамі.

[Англ. steeplechase.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)