аднаву́хі, ‑ая, ‑ае.

З адным вухам. Набегаўшыся ўволю, .. [дзедаў] скакун з’явіўся назад, з’явіўся аднавухі, з абкарнаным хвастом.. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arab​1 [ˈærəb] n.

1. ара́б; ара́бка

2. ара́бскі скаку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Sprínger

m -s, -

1) скаку́н; скакуне́ц

2) шахм. конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wyścigowiec

м.

1. гоншчык;

2. скакун, рысак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

jumper [ˈdʒʌmpə] n.

1. BrE джэ́мпер, сві́тар

2. AmE сарафа́н (які надзяваюць на блузку)

3. sport скаку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

racer [ˈreɪsə] n.

1. го́ншчык

2. скакавы́ конь, скаку́н

3. го́начнае су́дна; го́начная я́хта

4. го́начны аўтамабі́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

попрыгу́н разг. скаку́н, -на́ м.; (вертун) вярту́н, род. вертуна́ м.; (непоседа) непасе́да, -ды м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skoczek

м.

1. скакун;

skoczek spadochronowy — парашутыст;

2. шахм. конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скаку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Разм.

1. Жан. да скакун (у 3, 4 знач.). Глянь на Рыту Наскакуху, Колькі спрыту, Колькі руху: Скок ды скок Цераз шнурок. А. Александровіч.

2. Танец або песня хуткага рытму. А потым прыйшоў баяніст, расцягнуў мяхі ды польку, такую нястрымную скакуху ўдарыў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

конік; каваль, кавалёк, скакун (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)