скуць сов., см. скава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скова́ть сов., в разн. знач. скава́ць;

скова́ть подко́ву скава́ць падко́ву;

скова́ть си́лы проти́вника скава́ць сі́лы праці́ўніка;

моро́з скова́л ре́ку маро́з скава́ў раку́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скава́ны в разн. знач. ско́ванный; см. скава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўваць гл скаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́ковать сов.

1. вы́каваць, скава́ць;

вы́ковать подко́ву вы́каваць (скава́ць) падко́ву;

2. перен. вы́каваць;

вы́ковать но́вые ка́дры вы́каваць но́выя ка́дры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ско́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. скаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́ўваць несов., в разн. знач. ско́вывать; см. скава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скуць разм гл скаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

skuć

зак. скаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)