патэ́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Мелкая металічная пасудзіна з загнутымі краямі для смажання; скаварада.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сатэ́йнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Скаварада з тоўстым дном і з высокімі прамымі бакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

griddle [ˈgrɪdl] n. скаварада́ (з ручкай), патэ́льня

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сковорода́ патэ́льня, -ні ж.; скаварада́, -ды́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

patelnia

ж. патэльня; скаварада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скаваро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Тое, што і скаварада; невялікая скаварада. Маша, усміхнуўшыся, клапатліва падсунула бліжэй да.. [мужа] скавародку са смажаным салам. Шамякін. З кашы.. [бабка] рабіла піражкі і падсмажвала іх на скавародцы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатэ́йнік, ‑а, м.

Скаварада (для гатавання сатэ) з тоўстым дном і высокімі прамымі бакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скаравада́. Гл. скаварада.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skillet

[ˈskɪlɪt]

n.

1) патэ́льня, скаварада́ f.

2) кастру́ля з даўго́й ру́чкай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Панва́, пані́ва, пано́ўка, паня́ва ’скаварада’ (Сцяшк. МГ), пані́ва ’тс’ (Сл. Брэс.), па́невка ’полка ў замка стрэльбы; палонка’ (Нас.). З польск. panew, panwia ’скаварада’, panewka ’полка ў замка стрэльбы’. Лексема мае агульнаславянскі характар (параўн. рус. па́нка ’драўляная міска’, чэш. pánev ’скаварада і г. д.’) і з’яўляецца праславянскім запазычаннем са ст.-в.-ням. pfanne ’тс’ (падрабязна гл. Фасмер, 3, 198; Брукнер, 394; Махэк₂, 432).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)