селянін - Пошук

за́куп

‘селянін’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кула́к

‘селянін-уласнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

farmer [ˈfɑ:mə] n. фе́рмер; селяні́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пео́н

‘селянін у краінах Лацінскай Амерыкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

поселя́нин уст. селяні́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельча́нин уст. селяні́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смерд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Старажытнай Русі: селянін, земляроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

peasant [ˈpeznt] n.

1. селяні́н;

an individual peasant селяні́н-аднаасо́бнік

2. infml, derog. дзераве́ншчына, мужы́к, хам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

serf [sɜ:f] n. hist. прыго́нны селяні́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фела́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Селянін-земляроб у арабскіх краінах.

|| прым. фела́хскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum