крестья́нин селяні́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́куп

‘селянін’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. за́куп за́купы
Р. за́купа за́купаў
Д. за́купу за́купам
В. за́купа за́купаў
Т. за́купам за́купамі
М. за́купе за́купах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кула́к

‘селянін-уласнік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кула́к кулакі́
Р. кулака́ кулако́ў
Д. кулаку́ кулака́м
В. кулака́ кулако́ў
Т. кулако́м кулака́мі
М. кулаку́ кулака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

farmer [ˈfɑ:mə] n. фе́рмер; селяні́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пео́н

‘селянін у краінах Лацінскай Амерыкі’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пео́н пео́ны
Р. пео́на пео́наў
Д. пео́ну пео́нам
В. пео́на пео́наў
Т. пео́нам пео́намі
М. пео́не пео́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поселя́нин уст. селяні́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сельча́нин уст. селяні́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смерд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У Старажытнай Русі: селянін, земляроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

peasant [ˈpeznt] n.

1. селяні́н;

an individual peasant селяні́н-аднаасо́бнік

2. infml, derog. дзераве́ншчына, мужы́к, хам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

serf [sɜ:f] n. hist. прыго́нны селяні́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)