секрета́рша разг.

1. (женщина-секретарь) сакрата́рка, -кі ж.;

2. (жена секретаря) сакрата́рыха, -хі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Неадме́нны ’абавязковы; пастаянны’ (ТСБМ). Меркаванні Баханькова (Весці АН БССР, 1981, 1, 120) аб калькаванні ў беларускай літаратурнай мове рус. непременный ’тс’ могуць адносіцца толькі да ужывання слова ў адміністрацыйнай сферы (неадменны сакратар = непременный секретарь, пасада ў дарэвалюцыйнай Расіі), паколькі неадменны ’абавязковы, які нельга адмяніць’ фіксуецца яшчэ Насовічам: неодменное даю слово (333).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

непреме́нный

1. (обязательный) абавязко́вы;

непреме́нное усло́вие абавязко́вая ўмо́ва;

2. (постоянный) уст. неадме́нны;

непреме́нный секрета́рь неадме́нны сакрата́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вучо́ны

1. прил., в разн. знач. учёный;

~ныя лю́дзі — учёные лю́ди;

в. саве́т — учёный сове́т;

~ная ступе́нь — учёная сте́пень;

в. сакрата́р — учёный секрета́рь;

2. в знач. сущ. учёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учёный

1. прил. (много знающий) вучо́ны;

учёные лю́ди вучо́ныя лю́дзі;

2. прил. (научный) навуко́вы; вучо́ны;

учёный комите́т навуко́вы камітэ́т;

учёное о́бщество навуко́вае тавары́ства;

учёный сове́т вучо́ны саве́т;

учёная сте́пень вучо́ная ступе́нь;

учёный секрета́рь вучо́ны сакрата́р;

3. сущ. (специалист) вучо́ны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)