sukmana

ж. світка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

świtka

ж. світка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

армя́к армя́к, -ка́ м., сві́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зипу́н м. бравэ́рка, -кі ж., сві́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сермя́жник м., уст. мужы́к, -ка́ м., шэ́рая сві́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

siermięga

ж. світка; сярмяга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сви́та​III (одежда) сві́та, -ты ж., сві́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Лату́ха ’вялікая хустка ў клетку’ (XVI ст.), ’палеская світка — верхняя суконная вопратка з бакавымі клінамі’ (брэсц., валынск., Малч.), зневаж. ’паліто з шэрага сукна’ (Тарн.), ’саматканая світка’ (Сіг.), латушка ’старая парваная світка’ (кобр., Шн. 3; Сіг.). Палескае. Да латаць© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чума́зый разг.

1. прил. мурза́ты;

2. сущ., уст., пренебр. шэ́рая сві́тка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рва́ны geríssen; ábgerissen;

◊ рва́ная сві́тка не ро́біць бры́дка ≅ Ármut ist kéine Sünde [Schánde]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)