дрозд, дразда́, мн. дразды́, драздо́ў, м.

Лясная пеўчая птушка атрада вераб’іных.

Чорны д.

|| прым. драздо́вы, -ая, -ае.

Драздовае гняздо.

Д. свіст.

Сямейства драздовых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hiss1 [hɪs] n. шыпе́нне; свіст; сквірчэ́нне (пры смажанні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сіні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Невялікая стракатая птушка атрада вераб’інападобных.

|| памянш. сіні́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. сіні́чы, -ая, -ае і сіні́чын, -а.

Сінічы свіст.

Сінічына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прані́злівы, -ая, -ае.

1. Рэзкі на слых.

П. свіст.

Пранізліва (прысл.) крыкнуць.

2. Пра погляд: востры, пільны.

3. Пра вецер, холад, боль і пад.: моцны, рэзкі, які наскрозь пранізвае.

|| наз. прані́злівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Свіста́ць. Гл. свіст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свісце́ць. Гл. свіст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

świst, ~u

м. свіст; посвіст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gwizd, ~u

м. свіст; гудок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ping1 [pɪŋ] n.

1. свіст (кулі)

2. comput. пінг; паке́тны інтэрнэ́тны шука́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Geschwrr

n -s гуд, гудзе́нне; свіст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)