дасвяткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Дакончыць святкаванне чаго‑н. Дасвяткаваць свята.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свята ўраджаю,

святкаванне заканчэння ўборкі ўраджаю.

т. 14, с. 273

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

урачы́стасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. урачысты.

2. Святкаванне якой-н. выдатнай падзеі.

Сямейная ў. (з выпадку дня нараджэння, шлюбу і пад.).

3. Стан прыўзнятасці, натхнення, захаплення.

На душы была ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчадрава́нне, ‑я, н.

Святкаванне шчадраца. — Не асуджаеш, Уладзімір Іванавіч, маю выдумку з шчадраваннем? — спытаў каваль пасля хвіліны маўчання. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

festivity [fesˈtɪvəti] n.

1. свято́чная весяло́сць

2. pl. festivities свя́та, святкава́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ювена́ліі

(лац. Juvenalia)

святкаванне ў гонар багіні маладосці ў Стараж. Рыме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Hogmanay [ˈhɒgməneɪ] n. (у Шатландыі) наваго́дняя ноч, святкава́нне дня Но́вага го́да (31 снежня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пра́зднество ср. свя́та, -та ср.; (празднование) святкава́нне, -ння ср.; (торжество) урачы́стасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obchód, ~odu

obch|ód

м.

1. абход;

2. святкаванне;

organizować (urządzać) ~ody — арганізаваць (наладзіць) святкаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Jáhresfeier

f -, -n святкава́нне ўго́дкаў, юбіле́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)