просва́тывать несов. сва́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́тать несов. сва́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засва́тывать несов., прост. сва́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присва́тывать несов. прысва́тваць, сва́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Зак. да сватаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сва́танне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сватаць і сватацца; сватаўство.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swatać

незак. сватаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

betroth

[bɪˈtroʊð]

v.t.

заруча́ць, сва́таць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сватаўство́, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сватаць і сватацца.

2. Сваяцтва сватоў (у 2 знач.). Яны з ім у сватаўстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kppeln

vt

1) счэ́пліваць, злуча́ць

2) займа́цца зво́дніцтвам, сва́таць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)