Восьмы Усесаюзны з’езд прафесійных саюзаў 8/569

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Усесаюзны Цэнтральны Савет Прафесійных Саюзаў 2/244; 4/555; 6/547; 8/568; 10/505

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Беларускі рэспубліканскі савет прафесійных саюзаў 2/244—245, 288; 4/555; 5/309; 6/547; 8/568; 12/672, 679

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Першы Усерасійскі з’езд саюзаў рабочай і сялянскай моладзі 6/323; 10/499, 503, 504-505 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

саю́з

‘назва дзяржаў, арганізацый, партый, таварыстваў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саю́з саю́зы
Р. саю́за саю́заў
Д. саю́зу саю́зам
В. саю́з саю́зы
Т. саю́зам саю́замі
М. саю́зе саю́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саю́з

‘пагадненне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саю́з саю́зы
Р. саю́зу саю́заў
Д. саю́зу саю́зам
В. саю́з саю́зы
Т. саю́зам саю́замі
М. саю́зе саю́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэд-юніён, ‑а, м.

Назва канфесіянальных саюзаў у Вялікабрытаніі і ў іншых англамоўных краінах.

[Англ. trade — рамяство, прафесія і union — аб’яднанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжсаю́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Агульны для некалькіх саюзаў.

2. Які адбываецца паміж саюзамі. Міжсаюзная нарада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ху́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, хунт і -аў, ж.

1. У Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі: назва розных аб’яднанняў, груповак, саюзаў.

2. Ваенная рэакцыйная тэрарыстычная групоўка, якая захапіла ўладу і ўстанавіла тэрарыстычную дыкгатуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ху́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

1. У Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі — назва розных аб’яднанняў, груповак, саюзаў.

2. Ваенная рэакцыйная тэрарыстычная групоўка. Ваенная хунта.

[Ісп. junta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)