Слані́на ‘саланіна’ (Касп.), ‘свіное сала’ (Сцяшк., Скарбы, Сл. ПЗБ), ‘сала; тоўстае сала’ (Сл. Брэс.), ‘доўгі тоўсты кусок сала’ (Сл. ПЗБ). З польск. słonina ‘свіное сала’ (Арашонкава, Бел.-польск. ізал., 10), што да соль (гл.), г. зн. ‘салёнае верхняе свіное сала’, параўн. саланіна ‘тс’ (< прасл. *solnina), гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
salt2 [sɔ:lt] adj. салёны; саляны́; засо́лены;
a salt spring саляна́я крыні́ца;
salt pork салані́на, салёная свіні́на;
salt tears го́ркія слёзы;
salt water марска́я вада́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)