сакрата́р-машыні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сакрата́р-машыні́стка сакратары́-машыні́сткі
Р. сакратара́-машыні́сткі сакратаро́ў-машыні́стак
Д. сакратару́-машыні́стцы сакратара́м-машыні́сткам
В. сакратара́-машыні́стку сакратаро́ў-машыні́стак
Т. сакратаро́м-машыні́сткай
сакратаро́м-машыні́сткаю		 сакратара́мі-машыні́сткамі
М. сакратару́-машыні́стцы сакратара́х-машыні́стках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

статс-сакрата́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. статс-сакрата́р статс-сакратары́
Р. статс-сакратара́ статс-сакратаро́ў
Д. статс-сакратару́ статс-сакратара́м
В. статс-сакратара́ статс-сакратаро́ў
Т. статс-сакратаро́м статс-сакратара́мі
М. статс-сакратару́ статс-сакратара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

статс-сакрата́р, -ра́ м. статссекрета́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэс-сакрата́р, -ра́ м. пресс-секрета́рь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяржаўны сакратар

т. 6, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

статс-сакратар

т. 15, с. 169

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

статс-сакрата́р, ‑а, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі — ганаровае прыдворнае званне вышэйшых чыноўнікаў. [Звяждоўскі:] — Быў я ў вялікай княгіні Гелены Паўлаўны. Кола вузкае. Статс-сакратар Карніцкі, што прыехаў з Варшавы, міністр унутраных спраў Панскай, Валуеў, яшчэ некалькі чалавек. Караткевіч.

2. У некаторых капіталістычных краінах — назва вышэйшых урадавых асоб, міністраў і пад.

[Ням. Staatssekretär.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГЕНЕРА́ЛЬНЫ САКРАТА́Р ААН,

галоўная адм. асоба ў сістэме Арганізацыі Аб’яднаных Нацый, узначальвае Сакратарыят ААН. Назначаецца Ген. Асамблеяй ААН па рэкамендацыі Савета Бяспекі на 5 гадоў (можа быць назначаны паўторна). Удзельнічае ў пасяджэннях гал. органаў ААН (апрача Міжнар. суда), прадстаўляе Ген. Асамблеі штогоднія справаздачы аб рабоце ААН, даводзіць да ведама Савета Бяспекі любыя пытанні, звязаныя з пагрозай міжнар. міру і бяспецы, выступае пасрэднікам у вырашэнні міжнар. спрэчак і інш.

Генеральны сакратар ААН: Т.Х.Лі (Нарвегія, 1946—53), Д.Я.Хамаршэльд (Швецыя, 1953—61), У Тан (М’янма, 1961—71), Х.Вальдгайм (Аўстрыя, 1972—81), Х.Перэс дэ Куэльяр (Перу, 1982—91), Б.Бутрас-Галі (Егіпет, з 1992—96), К.Анан (Гана, з 1997).

т. 5, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прэс-сакрата́р

(англ. press-secretary)

асоба, упаўнаважаная тлумачыць пазіцыю якога-н. афіцыйнага органа, дзяржаўнага дзеяча сродкам масавай інфармацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

секрета́рь

1. сакрата́р, -ра́ м.;

ли́чный секрета́рь асабі́сты сакрата́р;

учёный секрета́рь вучо́ны сакрата́р;

секрета́рь собра́ния сакрата́р схо́ду;

2. зоол. сакрата́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)