соба́чий саба́чы;

◊

соба́чий нюх саба́чы нюх;

соба́чий хо́лод саба́чы хо́лад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кобели́ный саба́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пёсий разг. псі́ны; (собачий) саба́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

canine​2 [ˈkeɪnaɪn] adj. саба́чы;

a canine tooth клык (у чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по-соба́чьи нареч. па-саба́чаму, па-саба́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

батра́чы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і батрацкі. Не дарэмна кажуць: «Батрачы хлеб — сабачы». Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doggish

[ˈdɔgɪʃ]

adj.

як саба́ка, саба́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыма́чы (принадлежащий примаку) прима́чий;

◊ п. хлеб — саба́чы — прима́чий хлеб — соба́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pieski

разм. кепскі; сабачы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)