Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
autonomous[ɔ:ˈtɒnəməs]adj.
1. аўтано́мны (пра краіну, рэгіёні да т.п.)
2. самасто́йны (пра чалавека)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
антыбарэа́льны
(ад анты + гр. borens = паўночны);
а. рэгіён — буйнейшае зоагеаграфічнае падраздзяленне Сусветнага акіяна.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
стэ́павыгеагр Stéppen-;
стэ́павыы рэгіён Stéppengebiet n -s, -e;
стэ́павыая паласа́ Stéppenzone f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ура́лм
1. Urálgebiet n -(e)s (рэгіён);
2. Urál m - i -s (горыiрака)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
dzielnica
ж.
1. раён; мікрараён; квартал;
2. вобласць; рэгіён;
3.гіст. удзел (удзельнае княства)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тэрыто́рыя ‘абшар, працяг зямлі’ (ТСБМ, Пятр.). Можа разглядацца як адаптаваны тэрмін з мясцовай актавай лаціны ВКЛ, параўн. лац.territorium ‘абшар, прыналежны да нейкага горада, ваколіца горада; поле, маёмасць, уладанне; рэгіён’ (Жлутка). Магчыма, пазнейшае абноўленае запазычанне праз рус.территория з франц.territoire, англ.territory, што ўзыходяць да лац.terra ‘зямля’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зух ’хват’. Рус.дан., смал., укр.зух, польск.zuch (> чэш.zuch). Польск.zuch, якое, верагодна, з’яўляецца крыніцай усх.-слав. слоў, паводле Брукнера (657), скарачэнне ад zuchwały (гл. зу́хвал). Параўн. рус.дыял.вяцк., перм., паўд.-дзвін., урал.зу́хать, зу́хнуть ’крычаць’, аднак іншы рэгіён пашырэння не дазваляе гаварыць пра дзеяслоў як крыніцу назоўніка.