рэгіяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. рэгіён.

2. Мясцовы, які мае адносіны да якой-н. вобласці, рэгіёна.

Рэгіянальныя асаблівасці.

Рэгіянальныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

breadbasket [ˈbredˌbɑ:skɪt] n. хлебаро́дны рэгіён, жы́тніца краі́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

developed [dɪˈveləpt] adj. (эканамі́чна) развіты́ (пра рэгіён, краіну)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Паазер’е,

гісторыка-этнаграфічны рэгіён Беларусі.

т. 11, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рэгіяналіза́цыя

(ад рэгіён)

умацаванне эканамічных, палітычных і іншых сувязей паміж дзяржавамі, якія ўваходзяць у адзін рэгіён; узнікненне рэгіянальных аб’яднанняў дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

autonomous [ɔ:ˈtɒnəməs] adj.

1. аўтано́мны (пра краіну, рэгіён і да т.п.)

2. самасто́йны (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

субрэгіяна́льны

(ад суб- + рэгіянальны)

звязаны з прасторай, меншай за рэгіён.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антыбарэа́льны

(ад анты + гр. borens = паўночны);

а. рэгіён — буйнейшае зоагеаграфічнае падраздзяленне Сусветнага акіяна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэ́павы геагр. Stéppen-;

стэ́павы рэгіён Stéppengebiet n -s, -e;

стэ́павая паласа́ Stéppenzone f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ура́л м.

1. Urálgebiet n -(e)s (рэгіён);

2. Urál m - i -s (горы i рака)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)