сярэбраплаві́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да выплаўкі серабра з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэбраплаві́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да выплаўкі серабра з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агламера́цыя, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перкаля́цыя, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́рыевы, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з торыю, які мае ў сваім саставе торый.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штэйн, ‑у,
У металургіі — прамежкавы або пабочны прадукт, які атрымоўваецца пры плаўцы
[Ад ням. Stein — камень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінь, -і,
1. Сіні колер; сіняя прастора, сіняя паверхня (пра мора, неба, паветра).
2. У горнай справе — назва некаторых
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нікелі́н, ‑у,
1. Адна з нікелевых
2. Сплаў медзі і нікелю з дамешкамі жалеза, марганцу і цынку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éisenverhüttung
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ізумру́д, ‑у,
Каштоўны празрысты камень ярка-зялёнага колеру; смарагд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гнездавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да гнязда (у 1 знач.).
2. Які мае адносіны да гнязда (у 3, 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)