рамбі́чны гл. ромб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rhombus [ˈrɒmbəs] n. (pl. rhombuses or rhombi) ромб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

romb, ~u

м. геам. ромб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rhómbus

m -, -ben матэм. ромб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rhombus

[ˈrɑ:mbəs]

n., pl. -buses, -bi

ромб, суко́сьнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рамбо́эдр

(ад ромб + -эдр)

паралелепіпед, усе грані якога з’яўляюцца роўнымі ромбамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

lozenge

[ˈlɑ:zɪndʒ]

n.

1) ромб -а m.

2) табле́тка f. (ад ка́шлю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ромбададэка́эдр

(ад ромб + дадэкаэдр)

простая форма кубічнай крышталеграфічнай сістэмы, абмежаваная дванаццаццю гранямі, якія маюць форму ромба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Káro

n -s, -s

1) ромб

2) зво́нкі (у картах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ро́мбік, ‑а, м.

1. Памянш. да ромб (у 2 знач.).

2. Пра што‑н. у форме невялікага ромба. Паказаўся прыгожы гняды конь, між вачэй якому нібы хто знарок прыклеіў беласнежны ромбік. Ляўданскі. — Дык, кажаш, танкі ў бярэзніку каля Міронавай хаты? Вось і добра. — І .. [салдат] панёс у адным месцы карты ромбік. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)