dispersal [dɪˈspɜ:sl] n.

1. рассе́йванне

2. разго́н (дэманстрацыі, натоўпу)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozpraszanie

н. рассейванне;

rozpraszanie światła фіз. рассейванне святла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scatter​1 [ˈskætə] n. раскі́дванне, ро́скід; рассе́йванне;

a scatter of hailstones градабо́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рассе́яние (света, энергии) рассе́янне, -ння ср.; неоконч. рассе́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozprysk, ~u

м. рассейванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozrzut, ~u

м. рассейванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Verspréngung

f -, -en рассе́йванне, разго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыспе́рсія

(лац. dispersio = рассейванне)

раскладанне, раздзяленне, рассейванне (напр. д. святла, д. мінеральных солей у глебе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zerstäubung

f -, -en распыле́нне, рассе́йванне (тс.перан.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анемахары́я

(ад анема- + -харыя)

рассейванне насення, спораў, пладоў раслін ветрам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)