rozpytywać

незак. распытваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

interrogate

[ɪnˈterəgeɪt]

v.t.

пыта́ць, дапы́тваць; распы́тваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indagować

незак. дапытваць, распытваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wypytywać

незак. выпытваць, распытваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Распытваць папалам, надвае. Перапілаваць дошку.

2. Папілаваць усё, многае. Перапілаваць усе дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áushorchen

vt распы́тваць, выве́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Перапы́ткі (пырыпы́ткы) ’распытванне, адзін з момантаў сватання’ (Клім.). Відаць, утворана на базе польск. przepytać (się) ’выпытваць, даведвацца, распытваць’. Беларускае літар. перапы́тваць абазначае ’адно і тое ж пытацца некалькі разоў’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cross-examine

[,krɔsəgˈzæmɪn]

v.t.

1) ве́сьці перакрыжава́ны до́пыт

2) дакла́дна распы́тваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dopytywać

незак. o kogo/co дапытваць, распытваць пра каго/што;

dopytywać o zdrowie — распытваць пра здароўе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

úmfragen

vi распы́тваць (каго-н.), право́дзіць апыта́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)