разну́зданный

1. раскілза́ны;

2. перен. распу́шчаны, разбэ́шчаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyuzdany

разбэшчаны, распушчаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozwydrzony

разбэшчаны, распушчаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unbridled [ʌnˈbraɪdld] adj. fml разбэ́шчаны, распу́шчаны (пра пачуцці);

unbridled rage неўтаймава́ны гнеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lótterig

a нядба́йны; шалапу́тны, распу́шчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zúchtlos

a разбэ́шчаны, распу́шчаны, бесцырымо́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zügellos

a нястры́мны, неўтаймава́ны, распу́шчаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rozpasany

1. распушчаны, разбэшчаны;

2. расперазаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

растворённый

1. раство́раны, распу́шчаны;

2. раство́раны;

3. рашчы́нены; см. раствори́ть​II;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўце́нь, ‑ю, м.

Негусты цень; слаба асветленае месца. Шаўковымі хвалямі былі распушчаны валасы па плячах. Ад іх ляглі на твары паўцені. Бядуля. Скалы былі на дзіва рэльефныя, без паўценяў, афарбаваныя ў дзівосныя колеры. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)