расча́ць, разачну́, разачне́ш, разачне́; разачнём, разачняце́, разачну́ць; разачні́; расча́ты; зак., што (разм.).

Пачаць, распачаць (рабіць што-н.).

Р. будаўніцтва школы.

|| незак. расчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сва́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Спрэчка, якая суправаджаецца крыкам, шумам, лаянкай і пад.

Распачаць сварку.

Лепш благі мір, як добрая с. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).

Пачаць, распачаць.

У. сварку.

|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skirmish​2 [ˈskɜ:mɪʃ] v. змага́цца (малымі групамі); схапі́цца; распача́ць перастрэ́лку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зате́ять сов. заду́маць, вы́думаць; (начать) распача́ць, пача́ць; (устроить) нала́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

launch out

пача́ць, распача́ць; ру́шыць (у даро́гу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зача́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -ча́ў, -чала́, -ло́; -чні́; -ча́ты; зак., каго (што).

1. Распачаць (разм.).

З. будаўніцтва.

2. Даць пачатак жыцця каму-н. (уст.).

З. дзіця.

|| незак. зачына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяза́ть​I сов.

1. (узлом) завяза́ць, мног. пазавя́зваць; (петлёй) зашмаргну́ць, мног. пазашмо́ргваць;

2. перен. завяза́ць, распача́ць, нала́дзіць;

завяза́ть знако́мство завяза́ць (распача́ць) знаёмства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приня́ться

1. (взяться) узя́цца; (начать) пача́ць, распача́ць;

приня́ться за рабо́ту узя́цца за рабо́ту (пача́ць, распача́ць рабо́ту);

2. (привиться) прыня́цца;

ро́зы приняли́сь ру́жы прынялі́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

napocząć

зак. пачаць, распачаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)