гле́бава-раслі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гле́бава-раслі́нны гле́бава-раслі́нная гле́бава-раслі́ннае гле́бава-раслі́нныя
Р. гле́бава-раслі́ннага гле́бава-раслі́ннай
гле́бава-раслі́ннае		 гле́бава-раслі́ннага гле́бава-раслі́нных
Д. гле́бава-раслі́ннаму гле́бава-раслі́ннай гле́бава-раслі́ннаму гле́бава-раслі́нным
В. гле́бава-раслі́нны (неадуш.)
гле́бава-раслі́ннага (адуш.)		 гле́бава-раслі́нную гле́бава-раслі́ннае гле́бава-раслі́нныя (неадуш.)
гле́бава-раслі́нных (адуш.)
Т. гле́бава-раслі́нным гле́бава-раслі́ннай
гле́бава-раслі́ннаю		 гле́бава-раслі́нным гле́бава-раслі́ннымі
М. гле́бава-раслі́нным гле́бава-раслі́ннай гле́бава-раслі́нным гле́бава-раслі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жывёльна-раслі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жывёльна-раслі́нны жывёльна-раслі́нная жывёльна-раслі́ннае жывёльна-раслі́нныя
Р. жывёльна-раслі́ннага жывёльна-раслі́ннай
жывёльна-раслі́ннае		 жывёльна-раслі́ннага жывёльна-раслі́нных
Д. жывёльна-раслі́ннаму жывёльна-раслі́ннай жывёльна-раслі́ннаму жывёльна-раслі́нным
В. жывёльна-раслі́нны (неадуш.)
жывёльна-раслі́ннага (адуш.)		 жывёльна-раслі́нную жывёльна-раслі́ннае жывёльна-раслі́нныя (неадуш.)
жывёльна-раслі́нных (адуш.)
Т. жывёльна-раслі́нным жывёльна-раслі́ннай
жывёльна-раслі́ннаю		 жывёльна-раслі́нным жывёльна-раслі́ннымі
М. жывёльна-раслі́нным жывёльна-раслі́ннай жывёльна-раслі́нным жывёльна-раслі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мя́са-раслі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мя́са-раслі́нны мя́са-раслі́нная мя́са-раслі́ннае мя́са-раслі́нныя
Р. мя́са-раслі́ннага мя́са-раслі́ннай
мя́са-раслі́ннае		 мя́са-раслі́ннага мя́са-раслі́нных
Д. мя́са-раслі́ннаму мя́са-раслі́ннай мя́са-раслі́ннаму мя́са-раслі́нным
В. мя́са-раслі́нны (неадуш.)
мя́са-раслі́ннага (адуш.)		 мя́са-раслі́нную мя́са-раслі́ннае мя́са-раслі́нныя (неадуш.)
мя́са-раслі́нных (адуш.)
Т. мя́са-раслі́нным мя́са-раслі́ннай
мя́са-раслі́ннаю		 мя́са-раслі́нным мя́са-раслі́ннымі
М. мя́са-раслі́нным мя́са-раслі́ннай мя́са-раслі́нным мя́са-раслі́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарфя́на-раслі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарфя́на-раслі́нны тарфя́на-раслі́нная тарфя́на-раслі́ннае тарфя́на-раслі́нныя
Р. тарфя́на-раслі́ннага тарфя́на-раслі́ннай
тарфя́на-раслі́ннае		 тарфя́на-раслі́ннага тарфя́на-раслі́нных
Д. тарфя́на-раслі́ннаму тарфя́на-раслі́ннай тарфя́на-раслі́ннаму тарфя́на-раслі́нным
В. тарфя́на-раслі́нны (неадуш.)
тарфя́на-раслі́ннага (адуш.)		 тарфя́на-раслі́нную тарфя́на-раслі́ннае тарфя́на-раслі́нныя (неадуш.)
тарфя́на-раслі́нных (адуш.)
Т. тарфя́на-раслі́нным тарфя́на-раслі́ннай
тарфя́на-раслі́ннаю		 тарфя́на-раслі́нным тарфя́на-раслі́ннымі
М. тарфя́на-раслі́нным тарфя́на-раслі́ннай тарфя́на-раслі́нным тарфя́на-раслі́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыро́дна-раслі́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыро́дна-раслі́нны прыро́дна-раслі́нная прыро́дна-раслі́ннае прыро́дна-раслі́нныя
Р. прыро́дна-раслі́ннага прыро́дна-раслі́ннай
прыро́дна-раслі́ннае		 прыро́дна-раслі́ннага прыро́дна-раслі́нных
Д. прыро́дна-раслі́ннаму прыро́дна-раслі́ннай прыро́дна-раслі́ннаму прыро́дна-раслі́нным
В. прыро́дна-раслі́нны (неадуш.)
прыро́дна-раслі́ннага (адуш.)		 прыро́дна-раслі́нную прыро́дна-раслі́ннае прыро́дна-раслі́нныя (неадуш.)
прыро́дна-раслі́нных (адуш.)
Т. прыро́дна-раслі́нным прыро́дна-раслі́ннай
прыро́дна-раслі́ннаю		 прыро́дна-раслі́нным прыро́дна-раслі́ннымі
М. прыро́дна-раслі́нным прыро́дна-раслі́ннай прыро́дна-раслі́нным прыро́дна-раслі́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парэнхі́ма

(гр. parenchyma = напаўненне)

1) асноўная тканка якога-н. органа;

2) раслінная тканка, якая складаецца з клетак аднолькавага памеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАЦВІ́ННЕ,

надземная раслінная маса агароднінных, кармавых і тэхн. коранеклубняплодаў. У свежым і сіласаваным выглядзе выкарыстоўваецца на корм с.-г. жывёле: пераважна буйн. раг. жывёле (10—15 кг за суткі), у невял. колькасці свінням і авечкам. Бацвінне бульбы з-за наяўнасці ў ім шкоднага хім. рэчыва — саланіну — даюць абмежавана; нельга скормліваць яго цяжарнай жывёле і маладняку.

т. 2, с. 360

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

раслі́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да расліны. Расліннае покрыва. □ Раслінны свет быў багаты, корму для .. [зуброў] хапала, жыццё было прывольнае. В. Вольскі. // Які складаецца з раслін. Раслінны корм. □ — Ты паведамляеш, што ў вашай школе ў гэтым годзе вельмі багаты куток натураліста, што ў цябе ў самой таксама шмат раслінных калекцый. Сіняўскі. // Прыгатаваны, здабыты з раслін. Раслінныя фарбы. Раслінны тлушч.

2. Які жыве на расліне, раслінах. Раслінная тая.

3. З малюнкам, адбіткам раслін. Раслінны ўзор. Раслінны арнамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раслі́нны

1. бат. vegetatív [ve-]; pflánzlich; Pflánzen-;

раслі́нны свет Pflánzenreich n -(e)s, Pflánzenwelt f -;

раслі́ннае по́крыва Geländebedeckung f -;

раслі́нная е́жа Pflánzenkost f -, vegetárische Kost;

2. кул. (які здабыты з раслін) Pflánzen-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тра́ўнік 1 ‘старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін’ (ТСБМ). Укр. тра́вник ‘гербарый’, ‘кніга пра лекавыя расліны’, рус. травни́к, тра́ве(я)ник ‘тс’. Да трава́ (гл.), першапачаткова, відаць, ‘чалавек, які знае лекавыя травы’, параўн. ст.-бел. травникъ ‘знахар, шаптун’ (ГСБМ).

Тра́ўнік 2 ‘газон’ (Жд. 2; гродз., Яшк.). Відаць, з польск. trawnik ‘тс’. Параўн. аналагічна ўтвораныя чэш. trávník ‘газон’, славац. trávnik ‘тс’, ‘футбольнае поле’, славен. trávnik ‘газон’, ‘паплавец, лужок’, макед. тревник ‘газон’, ‘травяністы луг, поле’, харв. trâvnik ‘газон’ і пад.

Тра́ўнік 3 ‘аднагадовае цялё’ (Касп.; лельч., Мат. Гом.), тра́ўніца ‘аднагадовая цялушка’ (Касп.). Фармальна ад тра́ўны ‘травяны’ (Стан.), да трава́ (гл.), г. зн. якія ўжо харчуюцца травой, пасуцца.

Тра́ўнік 4 ‘птушка чырвананожка, Tringa totanus’ (рэч., петрык., Мат. Гом.). Да трава́ (гл.), бо гняздуецца на сырых лугах і травяністых балотах, а травой не корміцца, гл. Дарафееў, Птушкі, 88. Тая ж матывацыя ў траўнічо́к ‘валасянка перасмешка-мармытуха, Sylvia curruca’ (Байк. і Некр.), параўн. славац. trávniček ‘слаўка’, і ў тра́ўніца ‘тля, раслінная вош’ (Байк. і Некр.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)