перакрышы́цца, ‑крышыцца; зак.

Раскрышыцца, пакрышыцца — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскры́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскрышыцца.

2. Зал. да раскрышваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздрабні́цца, ‑дробніцца; зак.

1. Стаць дробным, больш дробным; раскрышыцца.

2. Тое, што і раздрабіцца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрышы́цца, ‑крышыцца; зак.

Раскрышыцца, разламацца цалкам або часткова. Хлеб пакрышыўся. □ Баёк механічнага бура, які здольны быў правіць тоўстую .. сталь, адскочыў ад сцяны і пакрышыўся. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкрышы́цца, ‑крышыцца; зак.

Разм. Раскрышыцца па паверхні, па краях. Паверхня скалы выветрылася і абкрышылася. □ Проста ў яе [Надзі] перад вачыма — цагляныя сцяна. Краі ў многіх цаглін абкрышыліся... Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ukruszyć się

зак.

1. раскрышыцца;

2. адламіцца; адваліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zerbröckeln

1.

vt раздрабні́ць, (ра)скрышы́ць

2.

vi (s) раскрышы́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zersplíttern

1.

vt

1) раздрабня́ць

2) распыля́ць (сілы)

3) непрадукцы́йна расхо́даваць час

2.

vi (s) раскрышы́цца на дро́бныя ча́сткі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)