раскла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да раскласціся ​1.

2. Зал. да раскладваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Папярэдне разважваць, раскладваць і ўпакоўваць што‑н. у пэўных дозах, колькасцях. Фасаваць цукар.

[Польск. fasować ад ням. fassen — разважваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unroll [ʌnˈrəʊl] v. разваро́чваць; разваро́чвацца; расклада́ць, раскла́дваць (дыван, крэсла і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scháchteln

vt раскла́дваць у скры́нкі [каро́бкі, бляша́нкі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

analysíeren

vt аналізава́ць; раскла́дваць, дасле́даваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

-сцілаць у дзеясловах засціла́ць, рассціла́ць (ТСБМ, Ласт.), просціла́ць ’рассцілаць, раскладваць’ (ТС) і інш. Гл. слаць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

-сце́рці, гл. прасце́рці, распасце́рціся. Параўн. славац. strieť ’раскладваць, рассцілаць’, н.-луж. strěś ’рассцілаць, распасціраць’, славен. stréti ’тс’, серб.-харв. strijèti ’разаслаць, распасцерці’ (у іншых славянскіх мовах толькі з прыстаўкамі). Да прасл. *sterti ’распасціраць, расцягваць, раскладваць’, роднаснае ст.-інд. starati ’наслаць, насцілаць’, грэч. στόρνυμι ’тс’, лац. sternere ’расцягнуць, распасціраць’ (Сной у Бязлай, 3, 327; Фасмер, 3, 339; Борысь, Etymologie, 612).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасья́нс, ‑а, м.

Расклад карт па пэўных правілах для забавы ці варажбы. Ператасаваўшы калоду карт, Адзелаіда Сяргееўна .. пачала раскладваць пасьянс. Асіпенка. // Раскладванне карт такім чынам. Бавіць час за пасьянсам.

[Ад фр. patience — цярпенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасава́ць

(польск. fasować, ад ням. fassen)

раскладваць, разважваць тавар на пэўныя часткі і запакоўваць іх, рыхтуючы да продажу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

разводи́ть​III несов.

1. (пары) разво́дзіць; (огонь — ещё) расклада́ць, раскла́дваць;

2. (выращивать) разво́дзіць; (животных — ещё) распло́джваць, разгадо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)