расклада́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Здольнасць рэчыва раскладацца ​2, быць раскладзеным ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́дываться

1. расклада́цца, раскла́двацца; см. разложи́тьсяI;

2. страд. расклада́цца, раскла́двацца; рассціла́цца; см. раскла́дывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храматы́зм, ‑у, м.

1. У фізіцы — уласцівасць белага праменя раскладацца на прамяні рознага колеру.

2. У музыцы — узыходны і сыходны меладычны рух па паўтонах.

[Ад грэч. chrómatismós.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разводи́тьсяIII несов., страд.

1. разво́дзіцца; расклада́цца, раскла́двацца;

2. разво́дзіцца; распло́джвацца, разгадо́ўвацца; см. разводи́тьIII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

decompose

[,di:kəmˈpoʊz]

v.

1) гнісьці́, гніць

2) расклада́ць (на ча́сткі)

3) расклада́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disintegrate

[dɪsˈɪntəgreɪt]

1.

v.t.

расклада́ць, разьбіва́ць на ча́сткі

2.

v.i.

расклада́цца; распада́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unpack

[,ʌnˈpæk]

v.t.

1) выма́ць, дастава́ць э́чы)

2) распако́ўваць (напр. куфэ́рак), расклада́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разлага́ться

1. расклада́цца;

о́кись рту́ти разлага́ется на ртуть и кислоро́д во́кіс рту́ці расклада́ецца на ртуць і кісларо́д;

2. (гнить), гні́сці гніць;

труп разлага́ется труп гніе́;

3. перен. (дезорганизоваться) разбэ́шчвацца; см. разложи́тьсяII;

4. страд. расклада́цца; разбэ́шчвацца; см. разлага́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Патыне́ць ’патлець, патрухнуць’ (Юрч.). Да тынець ’тлець, прэць’ (там жа), якое, відаць, з’яўляецца балтызмам. Параўн. літ. truneti ’трухлець, гніць, раскладацца’, лат. trunėt ’тлець’. Хаця семантыка бездакорная, сумненне выклікае ‑г‑ у аснове. У такім выпадку больш блізкім будзе літ. tūnoti ’ляжаць схаваным, схаваўшыся’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

храматы́зм

(гр. chromatismos = фарбаванне)

1) уласцівасць белага праменя раскладацца на прамяні рознага колеру;

2) муз. узыходны і сыходны меладычны рух на паўтонах, разнавіднасць альтэрацыі 1 (параўн. дыятоніка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)