раскалма́чвацца несов., возвр., страд. взлохма́чиваться; раскосма́чиваться; см. раскалма́ціцца, раскалма́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растрапа́цца, ‑траплюся, ‑трэплешся, ‑трэплецца; зак.

Раскалмаціцца, раскідацца ў беспарадку. Валасы растрапаліся на ветрыку, але дзяўчына не звяртала на іх увагі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раскалтуна́цца ’раскалмаціцца’ (брасл., Сл. ПЗБ), раскалтуну́цца ’тс’ (валож., Стан.). Да каўту́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раску́лтацца ’раскалмаціцца’ (ашм., Стан.). Паводле аўтара слоўніка, да гу́лта ’логава свінні ва ўскалмачанай саломе’ (там жа), няяснага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fray [freɪ] v.

1. абтрапа́цца, вы́насіцца; раскалма́ціцца;

frayed cuffs абтрапа́ныя манжэ́ты;

a frayed carpet вы́нашаны дыва́н

2. вымо́тваць (нервы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)