ра́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́ка ра́кі
Р. ра́кі ра́к
Д. ра́цы ра́кам
В. ра́ку ра́кі
Т. ра́кай
ра́каю		 ра́камі
М. ра́цы ра́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэакцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў м.

Прыхільнік палітычнай рэакцыі², вораг прагрэсу, дэмакратыі.

Крайні р.

|| ж. рэакцыяне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтазбо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Зборка аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бібліятэ́карка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак;

Жан. да бібліятэкар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаўне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жонка жаўнера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узаемаправе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Узаемная праверка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

місіяне́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да місіянер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Падкоркавыя нервовыя цэнтры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да пазёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павады́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да павадыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)