поры́в​II техн. (разрыв) разры́ў, -ры́ву м.;

поры́в про́вода разры́ў про́вада.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рапто́ўны, -ая, -ае.

Які надышоў, адбыўся раптам, нечакана.

Р. разрыў адносін паміж сябрамі.

|| наз. рапто́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rupture​1 [ˈrʌptʃə] n.

1. разры́ў; прары́ў;

the rupture of an oil pipeline разры́ў нафтаправо́да;

the rupture of a blood vessel разры́ў крывяно́снага сасу́да

2. med. гры́жа

3. fml разла́д; разры́ў;

the rupture of diplomatic relations разры́ў дыпламаты́чных адно́сін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разры́ю разры́ем
2-я ас. разры́еш разры́еце
3-я ас. разры́е разры́юць
Прошлы час
м. разры́ў разры́лі
ж. разры́ла
н. разры́ла
Загадны лад
2-я ас. разры́й разры́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час разры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

tear​2 [teə] n. разры́ў, дзі́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перары́ў, -ры́ву, мн. -ры́вы, -ры́ваў, м.

1. Разрыў чаго-н. на часткі, а таксама месца разрыву.

П. провада.

2. Тое, што і перапынак.

Гаварыць з перарывамі.

П. у стажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zerwanie

н. разрыў; скасаванне;

zerwanie umowy — разрыў (скасаванне) дамовы;

zerwanie stosunków — разрыў адносін (стасункаў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мадэрні́зм, -у, м.

Агульная назва розных кірункаў у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якія абвясцілі разрыў з рэалізмам, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.

|| прым. мадэрні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozerwanie

н. разрыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zerréißung

f -

1) разрыў

2) перан. разрыў, раско́л, раздзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)