разлажэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разлажыць ​2 і стан паводле знач. дзеясл. разлажыцца ​2.

2. Маральнае падзенне, упадак. Бытавое разлажэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozłożyć się

зак.

1. разлегчыся; расцягнуцца; разлажыцца;

2. раскласціся; распасціся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разложи́ться​II сов.

1. (на составные части) раскла́сціся;

2. (сгнить) згні́сці, згніць;

3. перен. (дезорганизоваться) разлажы́цца, разбэ́сціцца; см. разлага́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расклада́цца I несов.

1. в разн. знач. раскла́дываться; см. раскла́сціся I, разлажы́цца I;

2. страд. раскла́дываться; разводи́ться; см. расклада́ць I

расклада́цца II несов., возвр., страд. разлага́ться; см. раскла́сціся II, расклада́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)