розе́тка в разн. знач. разе́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

розе́тта архит. разе́та, -ты ж., разе́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разе́та, ‑ы, М ‑зеце, ж.

Спец.

1. Тое, што і разетка (у 3 знач.).

2. Тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.

[Фр. rosette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kwiaton, ~u

архіт. разетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rosétte

f -, -n разе́тка (форма арнаменту)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stéckdose

f -, -n эл. штэ́псельная разе́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gniazdko

н.

1. гняздзечка;

2. эл. разетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

różyczka

ж.

1. ружачка;

2. разетка;

3. мед. краснуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разе́та

(фр. rosette)

1) тое, што і разетка ў 3 знач.;

2) тып аграньвання каштоўных камянёў, пры якім аснова каменя застаецца плоскай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Tülle

f -, -n

1) дыял. ры́льца (чайніка)

2) разе́тка (падсвечніка)

3) уту́лка, накане́чнік, наса́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)