раздзе́ты в разн. знач. разде́тый; см. раздзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раздзяваць — раздзець і раздзявацца — раздзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзява́ць несов., в разн. знач. раздева́ть; см. раздзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і (радзей) ‑дзяю, ‑дзяеш, ‑дзяе; ‑дзяём, ‑дзеяце.

Незак. да раздзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разде́ть сов. раздзе́ць, мног. параздзява́ць; (снять верхнее платье) распрану́ць, мног. параспрана́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагала́ прысл.:

раздзе́ць каго-н. дагала́ j-n nackt áusziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разоблачи́ть сов.

1. (раздеть) церк., разг., шутл. раздзе́ць, распрану́ць;

2. перен. вы́крыць, вы́явіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагала́, прысл.

Да голага цела. Раздзець дагала. // Зусім, поўнасцю (абстрыгчы, абрэзаць і г. д.). Абстрыгчы дагала. // перан. Поўнасцю, да апошняга (забраць). Блізка году катавалі. Ноч пажарамі гула. Руйнавалі, рабавалі, Вымяталі дагала. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раздзець.

2. у знач. прым. Без адзення; адзеты не па сезону. І я з паўгадзіны гойсала раздзетая па колкім сакавіцкім снезе, ледзь ногі не памарозіла. Лось. // Які адчувае патрэбу ў адзежы. Былі мы босы і раздзеты, Смерць вораг кры[ламі] прасцёр. Мы за Рэспубліку Саветаў Пайшлі аддаць сваё жыццё. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozebrać

зак.

1. распрануць, раздзець;

2. разабраць;

3. грам. разабраць (сказ);

4. тэх. разабраць;

rozebrać maszynę — разабраць машыну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)