обру́шитьI сов.

1. (развалить, разрушить) абвалі́ць, мног. паабва́льваць, абру́шыць, абуры́ць;

2. перен. абру́шыць;

обру́шить угро́зы пача́ць сы́паць пагро́зы;

обру́шить ого́нь на врага́ абру́шыць аго́нь на во́рага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развярну́ць сов.

1. развороти́ть, развали́ть, разру́шить;

бо́мбай ~ну́ла дом — бо́мбой развороти́ло (развали́ло, разру́шило) дом;

2. (привести в беспорядок) развороши́ть; разры́ть;

3. (повернуть) разверну́ть;

р. машы́ну — разверну́ть маши́ну;

4. воен. разверну́ть;

р. во́йскі — разверну́ть войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)