slavery [ˈsleɪvəri] n.

1. ра́бства, няво́льніцтва;

sell smb. into slavery прадава́ць каго́-н. у ра́бства

2. ця́жкая падняво́льная пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вольнаадпу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Вызвалены ад рабства, прыгоннай залежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bondage [ˈbɒndɪdʒ] п. fml

1. няво́ля; ра́бства; прыго́н

2. зале́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ра́бство прям., перен. ра́бства, -ва ср., няво́льніцтва, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sklaveréi

[-və-]

f - ра́бства, няво́льніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Knéchtschaft

f - няво́ля, ра́бства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

niewolnictwo

н. нявольніцтва, рабства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абаліцыяні́зм, ‑у, м.

Рух за скасаванне рабства неграў, які разгарнуўся ў 18–19 стст. у ЗША, Англіі, Францыі.

[Ад лац. abolitio — скасаванне, знішчэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́та, -а, М пу́це, мн. -ы, пут, н.

1. Вяроўка, якой перавязваюць пярэднія ногі каню ў час пасьбы.

2. мн. Вяроўкі, рамяні і пад., якімі звязваюць рукі і ногі для пазбаўлення свабоды рухаў (уст.).

3. мн., перан. Тое, што пазбаўляе волі, прыгнятае.

Путы рабства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

servitude

[ˈsɜ:rvətu:d]

n.

1) ра́бства n.; няво́ля f.

2) ка́тарга f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)