писе́ц уст.

1. (переписчик) перапі́счык, -ка м.;

2. (писарь) пі́сар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pisarz

м.

1. пісьменнік;

2. уст. пісар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

амбі́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і амбіцыйны. Пісар жа быў таўстаморды; амбітны, уладалюбны. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актуа́рыус

(лац. actuarius)

канцылярскі пісар у дзяржаўных установах Расіі 18 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

валасны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да воласці. Валасное праўленне. Валасны суд, камітэт. // Які служыць у воласці. Валасны пісар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schréiber

m -s, -

1) той, хто пі́ша (пісьмо́)

2) пі́сар, перапі́счык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

храбры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Старацца быць храбрым; падбадзёрваць сябе. Пісар Дулеба хоць трохі і прыціх, але ўсё яшчэ храбрыцца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scribe

[skraɪb]

n.

1) перапі́шчык кні́гаў; пі́сар -а m.

2) а́ўтар, пісьме́ньнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

першаступе́нны, ‑ая, ‑ае.

Найважнейшы, галоўны; першарадны. Пісар сядзеў усё ў той жа постаці надзвычай сур’ёзнага чалавека, нібы ён ратаваў першаступенныя пытанні часу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́тус, ‑у, м.

Разм. Рэўматызм. Нягледзячы на тое, што ў канцылярыі было цёпла, пісар сядзеў у валёнках, бо меў у нагах раматус. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)