піло́т-аэрана́ўт

(ад пілот + аэранаўт)

пілот, які лятае на паветраных шарах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пило́т піло́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шеф-пило́т шэф-піло́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

co-pilot [ˈkəʊpaɪlət] n. другі́ піло́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

планеры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Пілот на планёры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aviator [ˈeɪvieɪtə] n. авія́тар, піло́т, лётчык; лётчыца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lotnik

м. лётчык; пілот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

планеры́ст

(фр. planeuriste)

пілот на планёры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Flíeger

m -s, - лётчык, піло́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flúgzeugführer

m -s, - піло́т, лётчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)