Verbum

соль², нескл., н.

Пяты гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

схо́ды, -аў і схо́дкі, -дак.

Лесвіца, яе прыступкі.

Падняцца на пяты паверх па сходах.

запя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; -пні́; -пя́ты; зак., што (разм.).

Закрыць, завесіць.

З. вокны.

|| незак. запіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ме́зенец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Пяты, самы малы палец на руцэ і на назе.

|| памянш. ме́зенчык, -а, мн. -і, -аў, м.

май, -я і -ю, м.

1. -я. Пяты месяц каляндарнага года.

2. -ю. Зелень для ўпрыгожвання (разм.).

|| прым. ма́йскі, -ая, -ае.

М. жук.

пята́, -ы́, ДМ пяце́, мн. пя́ты і (зліч. 2, 3, 4) пяты́, пят, ж.

1. Задняя частка ступні, а таксама частка панчохі, шкарпэткі, якая закрывае яе.

Пяты ныюць (ад хадзьбы). Наступаць на пяты каму-н. (таксама перан.; даганяць).

2. Апорная частка чаго-н. (спец.).

П. дзвярэй.

◊

Ахілесава пята (кніжн.) — найбольш слабае месца каго-, чаго-н. [са старажытнагрэч. міфа пра Ахілеса, які меў толькі адно слабае месца на целе — пяту].

Да пят (разм.) — пра вельмі доўгае, амаль да зямлі адзенне, касу.

З (ад) галавы да пят (разм.) — тое, што і з галавы да ног.

Пад пятой каго або чыёй (разм.) — пад прыгнётам, пад уладай.

Па пятах за кім (разм.) — следам за кім-н., не адстаючы (хадзіць, гнацца).

|| прым. пя́тачны, -ая, -ае (да 1 знач.), пя́тавы, -ая, -ае (да 2 знач.) і пя́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).