пы́шность в разн. знач. пы́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́ша, -ы, ж.

1. Празмерны дастатак, багацце; камфорт.

Жыць у раскошы.

2. Што-н. лішняе, не першай неабходнасці.

Непатрэбная р.

3. Прыроднае багацце, пышнасць расліннасці.

Р. паўднёвай прыроды.

4. Прастора, свабода.

Пасля гарадской мітусні, цеснаты ў лесе — сапраўдная р.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Pomp

m -s пы́шнасць, пампе́знасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

exuberance [ɪgˈzju:bərəns] n.

1. бу́рная ра́дасць, нястры́мная весяло́сць

2. бага́цце, пы́шнасць, буя́нне (раслін)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фі́жмы, ‑аў; адз. няма.

Уст.

1. Шырокі каркас, зроблены з кітовага вуса ў выглядзе абруча, які надзяваўся пад спадніцу і надаваў пышнасць фігуры.

2. Шырокая спадніца на такім каркасе.

[Ад ням. Fischbein — кітовы вус.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

świetność

ж. пышнасць, раскоша, хараство

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wystawność

ж. пышнасць, раскоша, хараство

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przepych, ~u

м. раскоша; пышнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

великоле́пие ср. пы́шнасць, -ці ж.; (роскошь) раско́ша, -шы ж.; (красота) хараство́, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

richness [ˈrɪtʃnəs] n.

1. бага́цце, даста́так

2. тлу́стасць; урадлі́васць

3. я́ркасць, жы́васць (фарбаў)

4. прыгажо́сць, пы́шнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)