нахінуць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Наспех накінуць, апрануць на сябе што-н.

    • Н. паліто на плечы.

  2. Нахіліць да зямлі (размоўнае).

    • Сядзе пчала на кветачку, нахіне яе да зямлі.

|| незакончанае трыванне: нахінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Hónigbiene

f -, -n рабо́чая пчала́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трутнёўка, ‑і, ДМ ‑нёўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Рабочая пчала, што адкладвае яйцы, з якіх развіваюцца трутні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

травіна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і травінка; адно каліва травы. Здавалася, што .. над прыгрэтай сонцам травінай загудзе пчала. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кармі́льніца ’рабочая пчала’ (Анох.). Гл. карміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ [Карзі́ншчыца] корзинщица ’пчала, якая збірае мёд’ (Лнох.). да карзіна (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сухазем’е, ‑я, н.

Разм. Тое, што і суша (у 1 знач.). Прысела адпачыць і гарапашніца пчала. Адкуль яна ўзялася тут, над балотам, даволі далёка ад сухазем’я? В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́дны

1. в разн. знач. пло́дный;

~ная пчала́ — пло́дная пчела́;

~ная ста́дыя — пло́дная ста́дия;

2. (быстро размножающийся) плодови́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Пча́йка, варыянты пінетка, шайка, чайка ’страказа’ (брагін., Нар. словатв.; ЛА, 1). Няясна; параўн. пшчшіка ’пчала’ (воран., Шатал.)· Гл. таксама псайка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пчаліны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пчалы. Пчаліны мёд. Пчаліны рой. Пчаліная калода. Пчаліны звон.

2. у знач. наз. пчаліныя, ‑ых. Група сямействаў джаланосных насякомых атрада перапончатакрылых, да якой адносяцца пчала, чмель і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)