вадзя́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Хвароба, пры якой у тканках і поласцях цела збіраецца вадкасць.

2. Запоўнены вадкасцю пухір (разм.).

|| прым. вадзя́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Чухаючы, раздзерці, пашкодзіць. Расчухаць руку. Расчухаць пухір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blister​1 [ˈblɪstə] n.

1. пухі́р (на целе), вады́р

2. med. нарыўны́ пла́стыр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gall bladder

жо́ўцевы пухі́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Hítzebläs¦chen

n -s, - пуздр, пухі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мазо́ль, -заля́, мн. -залі́, -залёў, м.

Патаўшчэнне скуры ці пухір з вадкасцю ад працяглага трэння.

Рукі ў мазалях.

Крывавы м.

◊

Жыць з мазаля (разм.) — жыць працай.

Зарабіць сваім мазалём (разм.) — нажыць сваёй працай.

|| прым. мазо́льны, -ая, -ае.

М. пластыр (для вывядзення мазалёў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wheal

[hwi:l]

n.

пухі́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

волды́рь пухі́р, -ра́ м., вады́р, -ра́ м.; (шишка) гуз, род. гу́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quáddel

f -, -n мед. пухі́р, па́пула

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

swim bladder

пла́вальны пухі́р (у ры́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)