pustkowie

н. пустка, пустэча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

heath [hi:θ] n. пустэ́ча, пу́стка

♦

one’s native heath радзі́ма, ро́дны кут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пустота́ в разн. знач. пустата́, -ты́ ж., пустэ́ча, -чы ж.;

пустота́ в душе́ перен. пустата́ (пустэ́ча) у душы́;

пусто́ты в литье́ техн. пусто́ты ў ліцці́;

ториче́ллиева пустота́ тарычэ́лева пустата́;

гу́лкая пустота́ коридо́ра гу́лкая пустата́ (пустэ́ча) калідо́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

байда́н, ‑а, м.

Абл. Пустэча, запушчанае месца; паша. Песня хлопцу сэрца раніць, Ой, расчуліць! Ён жа вырас на байдане Без матулі. А. Александровіч.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пастукаць усюды, у розных месцах. Абстукаць колы вагонаў. □ Нявада абстукаў хат дзесяць, і ўсюды панавала ціхая пустэча. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

emptiness

[ˈemptɪnəs]

n.

пустэ́ча, пусьціня́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Einsiedeléi

f -, -en скіт, пустэ́ча, адасо́бленае ме́сца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Héideland

n -(e)s пустэ́ча, ве́расавы стэп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

barrens

[ˈbærənz]

n., pl.

абло́га f.; пустэ́ча f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Léere

f - пустата́, пустэ́ча; паражня́к; ва́куум

géistige ~ — бездухо́ўнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)