пуска́ть несов.

1. в разн. знач. пуска́ць;

2. (бросать) пуска́ць, кі́даць; (швырять) шпурля́ць; см. пусти́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

галі́ніцца, ‑ніцца; незак.

Пускаць адросткі, абрастаць галінамі. Сцябло галініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуск, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. пускаць — пусціць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пусці́ць гл пускаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

залужа́ть несов., с.-х. залу́жваць, пуска́ць пад сенажа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

slaver​2 [ˈslævə] v. слі́ніць, пуска́ць слі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

візгата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; незак.

Пранізліва, рэзка гучаць; скавытаць. [Сабака] пачынае тоненька візгатаць і пускаць сліну. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bud​2 [bʌd] v. дава́ць пупы́шкі; пуска́ць па́расткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

saliva [səˈlaɪvə] n. слі́на;

run saliva пуска́ць слі́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пуска́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пусціцца.

2. Зал. да пускаць (гл. пусціць у 1–8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)