дратава́ны, -ая, -ае (разм.).

Звіты з трох палосак сырамятнай скуры або тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу).

Дратаваная пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пугаўё, -я́, мн. -го́ўі і (з ліч. 2, 3, 4) -гаўі́ -го́ўяў, н.

Дзяржанне, да якога прымацоўваецца пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́сткі хлёсткий;

~кая пу́га — хлёсткий кнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чабано́ў, ‑ова.

Які належыць чабану. Чабанова пуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бізу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Плецены з раменных палосак арапнік або вітая з ільну, канапель пуга.

◊

Усыпаць бізуноў (разм.) — пакараць каго-н., адсцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхлеста́ться расхваста́цца;

кнут совсе́м расхлеста́лся пу́га зусі́м расхваста́лася.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхваста́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́шчацца; зак. (разм.).

1. Сапсавацца, размачаліцца ад хвастання.

Пуга расхвасталася.

2. Разбіцца, раскалаціцца.

Міска расхвасталася.

|| незак. расхво́ствацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэк м. (пуга) Réitgerte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раме́нны ремённый; реме́нчатый;

~нная пу́га — ремённый (реме́нчатый) кнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Памянш. да пуга; невялікая пуга. Чаго Гарвась не рабіў — і за аброць коней браўся весці, і сам памагаў ім, і пужкаю лупцаваў — не зрушыліся коні. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)