adoptive [əˈdɒptɪv] adj. прыёмны;

adoptive parents прыёмныя бацькі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пако́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Асобнае памяшканне для жылля ў кватэры.

Ізаляваны п.

2. мн. Раскошныя жылыя памяшканні ў царскім палацы.

Прыёмны пакой — памяшканне ў бальніцы для прыёму хворых і аказання ім медыцынскай дапамогі.

|| прым. пакаёвы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

adoptive

[əˈdɑ:ptɪv]

adj.

1) прыёмны, прыймо́вы, усыно́ўлены

2) схі́льны да прыйма́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прыймо́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і прыёмны (у 1 знач.). Вельмі часта Платону Міканоравічу даводзіцца быць старшынёю прыймовай камісіі. Сабаленка. Панёс я сваю заліковую картку да сакратара прыймовай камісіі. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufnahmeprüfung

f -, -en прыёмны экза́мен [іспы́т]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Empfngszimmer

n -s, - прыёмная; прыёмны пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sprchzimmer

n -s, - прыёмная, прыёмны пако́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пако́й м. ко́мната ж.;

кватэ́ра з двух пако́яў — кварти́ра из двух ко́мнат;

прыёмны п. — приёмный поко́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ufnahmestation

f -, -en прыёмны пако́й (у бальніцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sprchstunde

f -, -n прыём (наведвальнікаў), прыёмны час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)