ánnähen

vt прышыва́ць, нашыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прышыва́цца несов., страд. пришива́ться; примётываться, пристёгиваться, прита́чиваться; приса́живаться; см. прышыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stitch​2 [stɪtʃ] v. шыць, вышыва́ць; прышыва́ць; накла́дваць швы;

stitch a wound зашыва́ць ра́ну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прышы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. прышываць — прышыць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. ‑шывак. Тое, што прышыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прита́чивать​I несов., портн., сапожн. прышыва́ць; (удлинять — ещё) прыто́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пришива́ть несов.

1. прям., перен. прышыва́ць;

2. (прибивать) прыбіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zúnähen

vt зашыва́ць, прышыва́ць, зшыва́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прышыва́нне ср. пришива́ние, приши́вка ж.; примётка ж., прита́чка ж.; приса́дка ж.; см. прышыва́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прышэ́ўнік ’пінжак з даматканага сукна’ (паст., Сл. ПЗБ). Параўн. рус. дыял. пришевпи ’надточка, надстаўка ў адзенні’. Да прышываць; гл. шыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

приса́живать несов.

1. в разн. знач. прыса́джваць;

2. (пришивать) прост. прышыва́ць; см. присади́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)