уподобля́ть несов. прыпадабня́ць (да каго, да чаго); (сравнивать) параўно́ўваць (з кім, з чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асімілява́ць

(лац. assimilare)

1) прыпадабняць сабе;

2) засвойваць (напр. а. вуглярод паветра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асімілява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., каго-што.

1. Прыпадобніць (прыпадабняць) сабе; ператварыць (ператвараць) адно ў другое, падобнае да яго.

2. Спец. Засвоіць (засвойваць). Асіміляваць вуглярод паветра. Асіміляваць умовы знешняга асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпадабне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыпадабняць — прыпадобніць і прыпадабняцца — прыпадобніцца.

2. У літаратуразнаўстве — рытарычная фігура параўнаная.

3. Вымаўленне якога‑н. гука ў слове так, што ён становіцца падобным на сумежны з ім, блізкім да яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conform

[kənˈfɔrm]

1.

v.i.

1) прыстасо́ўвацца

2) адпавяда́ць зако́ну

3) прыпадабня́цца фо́рмай, хара́ктарам

2.

v.t.

1) прыпадабня́ць фо́рмай, хара́ктарам

2) прыстасо́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)