Ве́тразь (паэт.) ’парус’ (КТС, У. Дубоўка; БРС). Новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і непрадуктыўнага суфікса ‑азь. Сюды ж прым. ветразевы (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

не́та прым. і прысл. нескл. камерц. nétto;

вага́ не́та Néttogewicht n -(e)s, -e, Réingewicht n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шыпя́чы прым.

1. zíschend; Zisch-;

2. у знач. наз. м. фан. Zíschlaut m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ву́зак ’вузкі’ (Шат.), рус. у́зок, дыял. ву́зак (Растаргуеў, Бранск.), серб.-харв. у̏зак, славен. ózek. Прасл. ǫzъkъ — кароткая форма прым. (гл. вузкі ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Проціпе́рсніца, проціпе́рсціца ’востраў запаленне скуры’ (паст., Сл. ПЗБ). Слова ўтворана ад прым. *проціперсны < проці і перст ’палец’, гл. персцень. Параўн. міжперсніца, міжыпарніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талёвы ’высокі, стройны чалавек’ (Жд. 3). Паланізм, параўн. taljowy, прым. ад talja ’талія, стан’ (гл. талія), параўн. талісты ’стройны, зграбны’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мякчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. мяккі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяльчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. мелкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазакла́савасць, ‑і, ж.

Стан паводле знач. прым. пазакласавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. позні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)