Прыла́дзіць ’прымацаваць, прырабіць; падрыхтаваць; падагнаць’ (Нас., ТСБМ), прыла́дзіць, пріла́дзіць ’тс’ (Бяльк.); сюды ж прыла́дзісты ’зручны ва ўжыванні, спрытны’ (Нас.) і аддзеяслоўныя назоўнікі прыла́да ’прыстасаванне, прыбор, механізм’ (Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Яруш., Бяльк., ТСБМ), таксама вытворныя: прыла́дак ’прыбор’ (ТСБМ), пріла́дка ’дастасаванне’ (Бяльк.), зборн. прыла́ддзе ’прылады’ (Нар. Гом.). Да ла́дзіць (гл.). Рус. дыял. прила́дить ’зрабіць, прыгатаваць’, укр. прила́дити ’прыладзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыла́дзіць сов.

1. прила́дить, приде́лать; пристро́ить;

п. замо́к да дзвярэ́йприла́дить (приде́лать) замо́к к две́ри;

п. агло́блю да сане́йприла́дить огло́блю к саня́м;

2. (расположить что-л. по отношению к чему-л.) приста́вить;

п. ле́свіцу да чаго́е́будзь — приста́вить ле́стницу к чему́-л.;

3. (сделать соответствующим по размерам) подогна́ть, пригна́ть;

п. ра́му да акна́ — подогна́ть (пригна́ть) ра́му к окну́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прырэ́заць сов.

1. в разн. знач. прире́зать;

п. падстрэ́леную ка́чку — прире́зать подстре́ленную у́тку;

п. зямлі́ — прире́зать земли́;

2. (приладить) пригна́ть, подогна́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подогна́ть сов.

1. падагна́ць;

подогна́ть уста́вших лошаде́й падагна́ць замо́раных ко́ней;

подогна́ть коро́в к хле́ву падагна́ць каро́ў да хлява́;

2. (пригнать по размеру) падагна́ць, мног. пападганя́ць; прыгна́ць, мног. папрыганя́ць, дапусці́ць; (приладить) прыла́дзіць, мног. папрыла́джваць;

подогна́ть кры́шку к я́щику падагна́ць (прыгна́ць) ве́ка да скры́нкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапусці́ць сов.

1. в разн. знач. допусти́ть; (возможное — ещё) предположи́ть;

д. памы́лку — допусти́ть оши́бку;

д. да ко́нкурсу — допусти́ть к ко́нкурсу;

д. да хво́рага — допусти́ть к больно́му;

д. аза́ртныя гу́льні — допусти́ть аза́ртные и́гры;

2. (приладить) подогна́ть, пригна́ть;

д. ако́нную ра́му — подогна́ть (пригна́ть) око́нную ра́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпусці́ць сов.

1. в разн. знач. припусти́ть;

п. цяля́ да каро́вы — припусти́ть телёнка к коро́ве;

п. на швы — припусти́ть на швы;

дзе́ці ~ці́лі дадо́му — де́ти припусти́ли домо́й;

п. ры́бу на сла́бым агні́ — припусти́ть ры́бу на сла́бом огне́;

2. (приладить) пригна́ть, подогна́ть;

3. (о корове — при доении) отда́ть, приба́вить (молока)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагна́ць сов.

1. прям., перен. догна́ть, нагна́ть; (преследуя — ещё) насти́чь, насти́гнуть;

д. падаро́жнікаў у даро́зе — догна́ть (нагна́ть) пу́тников в доро́ге;

д. у рабо́це — догна́ть в рабо́те;

д. ста́так да па́шы — догна́ть ста́до до па́стбища;

2. (приладить) пригна́ть;

3. (вколотить до предела) доколоти́ть;

4. (окончить перегонку каких-л. жидкостей) ко́нчить гнать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)