ну², часц.

1. пыт., часта ўжыв. з папярэднім «ды». Выражае здзіўленне сказаным, па знач. адпавядае словам «няўжо», «ці праўда?»

Чуў, што сусед жэніцца? — Ды ну?

2. узмацн. Надае сказам большую выразнасць, падкрэслівае значэнне таго ці іншага слова.

Дзяўчына, ну, як лялька!

3. сцвярдж. Так, ага, але (разм.).

Ці праўда, што ты цяпер камерцыйны дырэктар? — Ну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шчарба́ты, -ая, -ае.

1. Са шчарбінамі, шчарбінай.

Ш. комін.

Ш. рот.

Шчарбатае дзіця.

2. перан. Несапраўдны; няпоўны, аднабокі.

Шчарбатая праўда.

|| наз. шчарба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

анто́нім, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: слова, процілеглае па знач. іншаму слову, напр.: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

|| прым. антанімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

home truth [ˌhəʊmˈtru:θ] n. го́ркая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verity [ˈverəti] n. fml пра́ўда; праўдзі́васць; рэа́льнасць;

the eternal verities ве́чныя і́сціны;

verity and falsity пра́ўда і няпра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

неу́жто нареч., разг. няўжо́;

неу́жто пра́вда? няўжо́ пра́ўда?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

шчы́ры, -ая, -ае.

1. Які выражае сапраўдныя пачуцці, праўдзівы, адкрыты.

Ш. чалавек.

Шчырае прызнанне.

Гаварыць шчыра (прысл.). Сказаць ад шчырага сэрца.

2. Задушэўны, інтымны.

Шчырая размова.

3. Сардэчны, душэўны.

Шчырая сяброўка.

4. Пазбаўлены прытворства.

Шчырае шкадаванне.

5. Старанны; верны, адданы, заўзяты.

Шчырая праца.

Ш. змагар за светлую будучыню.

Ш. следапыт.

6. Просты, даверлівы.

Ш. чалавек усяму верыць.

7. Які складаецца з аднолькавых парод дрэў (пра лес, бор); без дамешак, прымесей.

Ш. бор.

Шчырае золата.

◊

Шчырая праўда — сама праўда.

|| наз. шчы́расць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пра́во​II вводн. сл. сапраўды́, пра́ўда;

я, пра́во, не винова́т пра́ўда ж., я не вінава́ты;

◊

пра́во сло́во прост. далібо́г.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

distasteful [dɪsˈteɪstfəl] adj. непрые́мны; кры́ўдны;

distasteful truth го́ркая пра́ўда

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wahr

a сапра́ўдны, праўдзі́вы, пра́вільны

das ist ~ — гэ́та пра́ўда

nicht ~? — (ці) не пра́ўда?

◊ was ~ ist, muss bléiben* — ≅ што пра́ўда – то пра́ўда

der ~e Jákob — жарт. той са́мы [патрэ́бны] чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)